مصاحبه و تجربه سفر Secrets

عطاملک جوینی صاحب تاریخ جهانگشا از رجال و مورخان زمان خوارزمشاهیان و مغول است. او نیز چندبار به قراقروم، پایتخت مغولستان سفر کرد و در ضمن همین سفرها درباره احوال مغول‌ها و یورت‌های اصلی ایشان اطلاع کافی بدست آورد و برای نوشتن تاریخ خود مواد لازم را فراهم کرد.

سفرنامه‌های ونیزیان در ایران، ۶ سفرنامه را شامل می‌شود که پنج سفرنامه، توسط پنج تن از سفیران ونیزی و یک سفرنامه، توسط بازرگانی گمنام ونیزی به رشته تحریر درآمده است. هریک از سفرا در طی اقامت خود در ایران، به سیر و سیاحت در شهرهای مختلف پرداختند و گزارش‌های ارزشمندی از اوضاع و احوال سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران گردآوری کردند.

مجموعه‌ای از سفرنامه‌های مسافران قاجاری به روسیه، شامل نوشته‌های ناصرالدین‌شاه.

چنین است که سفرنامه‌ها را دقیق‌ترین و واقعی‌ترین آثار برای شناخت گوشه و کنار جهان می‌دانند.

به اعتقاد من، میان همه سرزمین‌های گسترده دامن خاور زمین، خواه از نظر دیدن بدایع و شگفتی‌ها و معرفت به معارف و خواه از جهت تحصیل سود مادی که مورد توجه ملل دور قرار گرفته، ایران از هر جهت در مقام اول است؛ زیرا هوای این کشور بسیار ملایم و معتدل و پاکیزه است؛ مردمانش روشن‌اندیش و باهوشند، از نظر روح و احساس و تفکر به ما اروپاییان از اقوام دیگر نزدیک‌ترند. در این سرزمین بسیار چیزهای خوب یافته می‌شود که در دیگر کشورهای مشرق زمین نظیر آن‌ها نیست. درباره هوای ایران، اغراق نیست اگر بگویم که در سراسر گیتی، هوای کمتر کشوری به صافی و روشنی و پاکیزگی و سلامت هوای ایران وجود دارد. به تحقیق می‌توان باور کرد که هوای ایران در بیشتر نقاط کشور کاملا خشک است؛ زیرا در این سرزمین دریاچه‌های پهناور و رودخانه‌ها و شط‌های پرآب وجود ندارد تا گرمای خورشید، آب آن‌ها را تبخیر و در فضا پراکنده کند.

قصه‌هاى کهن ایران : حکایت بهرام و پاداش نیکی به حیوانات

امروزه سفرنامه‌نویسی به‌ عنوان شیوه مطلع ساختن مخاطبان از سرزمین‌ها و مردمان دیگر، جای خود را به گزارش‌های مصور و روزآمد تلویزیونی گردشگری خارجی و اینترنتی داده است. به این ترتیب، اهمیت سفرنامه‌ها به‌ واسطه آگاهی یافتن از تجربه شخصی مسافر است و از اثرگذاری اجتماعی آنها، آن‌گونه که در مورد سفرنامه‌های قدیمی تصور می‌شود نیز کاسته شده است.

در عصر مدرن، پس از انقلاب مشروطه، سفرنامه‌ها رنگ و بوی اجتماعی و سیاسی گرفتند. نویسندگانی مانند جلال آل‌احمد با “خسی در میقات”، حج را از منظر روشنفکری بررسی کردند. امروزه، با گسترش گردشگری، سفرنامه‌های دیجیتال و کتاب‌های مدرن مانند آثار رضا امیرخانی، این ژانر را زنده نگه داشته‌اند.

روز نهم ماه صفر المظفر بیرون آمده، روز دویم رمضان المبارک مراجعت نمودم و در این ۲۰۰ روز، ۲۰۷۸ میل که تقریبا ۵۵۰ فرسخ است، طی کردم و مقصود این سفر، کشیدن خط تلگراف از شاهرود تا مشهد مقدس بود. این خط تلگراف ۲۹۰ میل طول دارد و در میان تابستان، زحمت بسیار از جهت گرما و بی‌آبی در فاصله ۶۸ روز کشیدم.

برخی این سفرها را دارای انگیزه‌های خبیثانه می‌دانند و می‌گویند این سفرها در پی اهداف استعماری صورت گرفته‌اند، زیرا در آنها مردم خاور زمین مورد تمسخر قرار گرفته و حقایق وارونه شده‌اند.

کتاب سفرهای مرجاپولو - جلد اول: از کلات تا خوزستان، اثر مرجان محمدبیگی

این ژانر ادبی، که ریشه در سنت‌های کهن ایرانی دارد، ما را با تجربیات واقعی نویسندگان آشنا می‌سازد و کمک می‌کند تا جهان را از لنز ایرانی ببینیم. در این مقاله، به کاوش در بهترین سفرنامه‌های ایرانی می‌پردازیم، از کلاسیک‌های جاودان تا آثار مدرن، تا شما را با این عکس و فیلم سفر گنجینه ادبی بیشتر آشنا کنیم.

برخی از کهن‌ترین گزارش‌های سفر متعلق به مصریان است که قدمت یکی از آنها به سده ششم پیش از میلاد می‌رسد و آن سفرنامه کوسموس اسکندرانی است (حدود ۵۴۸ ق.م.) که گزارش سفرهایش به اتیوپی، هند غربی و سیلان است.

سفرنامه‌ها گرچه از منابع جغرافیایی محسوب می‌شوند، اما حامل اطلاعات تاریخی در خصوص جوامع بشری هستند. برای سفرنامه‌ها گذشته از ارزش تاریخی به‌ عنوان آثاری که منشأ یا دست کم تسریع کننده تحولات اجتماعی و رستوران‌ها و کافه‌ها فرهنگی شده‌اند، نیز نقش قائل هستند. به آسانی می‌توان تصور کرد که اگر فناوری حمل و نقل، مسافرت را سهل و ساده نکرده بود و فناوری ارتباطات به‌ ویژه سینما و تلویزیون، مشاهده سرزمین‌ها و مردمان دیگر را به تجربه‌ای روزمره و همگانی تبدیل نکرده بود، سفرنامه‌ها به‌ عنوان تنها منبع اطلاعات دست اول از سرزمین‌ها و مردمان دیگر اهمیت بسیاری داشتند.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *